Dziś jednak postanowiłam, że zbiorę w sobie wszystkie myśli i wyduszę z siebie, to co od dawna chce ci powiedzieć. Wiesz Kochanie, uwielbiam być w twoich ramionach, czuje się wtedy tak bardzo bezpiecznie, więc przytulaj mnie jak najczęściej. Uwielbiam wpatrywać się w twoje niebiesko-zielone oczy, bo bije od nich takie ciepło, że aż trudno je opisać. To spojrzenie sprawia, że nie czuje się oceniana i odkrywam przed Tobą kolejne karty mojej osobowości. Uwielbiam, jak mnie całujesz w czoło. Czuje się wtedy tak bardzo dla Ciebie ważna. Chyba dla nikogo taka nie byłam. Uwielbiam Skarbie, jak się wygłupiamy. Mogę wtedy zapomnieć o trapiących mnie na co dzień problemach. Każda chwila spędzona z Tobą jest jak najcenniejszy dar. Staram się za każdym razem nacieszyć się Tobą najbardziej jak się da. I wiesz... Gdybym mogła, spędzałabym z Tobą każdą możliwą chwilę. Wiem, jednak że to nie możliwe. Ty czasami też musisz odpocząć. Twoje zdrowie, szczęście i odpoczynek dołączyły teraz do priorytetowych rzeczy w moim życiu.

I chce jeszcze, żebyś wiedział, że to, co osiągam teraz to po części dzięki Tobie. Jesteś jak mój Anioł Stróż. Tyle że w żywej postaci. Tylko Ty potrafisz mnie ogarnąć, jak jest źle i mam myśli, których mieć nie powinnam. To Ty motywujesz mnie to działania, pokonywania własnych lęków i słabości oraz do spełniania się, w tym, co kocham. Jesteś najlepszym przyjacielem, jakiego mógł zesłać ten przekorny los na moją drogę. I czasami tylko żałuję, że nie poznałam Cię wcześniej, ale mimo to i tak przetrwamy każdą burzę. Dziękuję Ci za wszystko i będę dziękować jeszcze wiele razy...

PS. Kochani to tylko tekst. Lubię pisać o miłości. Nie dopisujcie do tego jakichś historii i to niestworzonych. Ja wiem, co większości was chodzi po głowach :D